بررسی رابطه تعارض های زناشویی و شیوه فرزندپروری مقتدرانه مادران و خودتنظیمی با ناسازگاری در دانش آموزان پایه اول مقطع متوسطه شهرستان اندیمشک

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین تعارض های زناشویی و شیوه فرزندپروری مقتدرانه مادران و خودتنظیمی با ناسازگاری در دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه شهرستان اندیمشک انجام گرفت. جامعه ی آماری این مطالعه کلیه دانش آموزان پایه اول متوسطه و مادران آن ها بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدهد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه های تعارض های زناشویی ثنایی و براتی (mcq)، شیوه های فرزندپروری بامریند (psq)، فرم کوتاه خودتنظیمی نوجوانا (asri) و سازگاری دانش آموزان دبیرستانی (aiss) بودند. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی ساده و تحلیل رگرسیون چندمتغیری و با استفاده از نرم افزار آماری برای علوم اجتماعی (spss-16) انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین متغیرهای شیوه فرزندپروری مقتدرانه مادر و خودتنظیمی با ناسازگاری فرزندان رابطه ی معنی داری وجود دارد. اما بین متغیر تعارض های زناشویی مادر و ناسازگاری فرزند همبستگی دیده نشد. همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که متغیرهای شیوه فرزندپروری مقتدرانه مادر و خودتنظیمی فرزندان پیش بینی کننده معنی دار ناسازگاری در فرزندان هستند و نه متغیرهای تعارض های زناشویی مادران و مولفه های آن.